εταιρικά νέα για Πόσα βότανα υπάρχουν στην κινεζική ιατρική;

Η Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (TCM) διαθέτει μια τεράστια και πλούσια φαρμακοποιία που περιλαμβάνει χιλιάδες φαρμακευτικές ουσίες. Ιστορικά, έχουν καταγραφεί πάνω από 13.000 φυσικές ουσίες, που περιλαμβάνουν όχι μόνο βότανα (υλικά φυτικής προέλευσης) αλλά και ορυκτά και συστατικά ζωικής προέλευσης. Ωστόσο, στην πρακτική και κλινική χρήση, ο αριθμός είναι πιο εστιασμένος. Περίπου 300 έως 600 βότανα χρησιμοποιούνται τακτικά από τους επαγγελματίες, με 300 έως 400 να είναι τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα.

Αυτά τα βότανα επιλέγονται με βάση τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, οι οποίες περιγράφονται χρησιμοποιώντας το μοναδικό θεωρητικό πλαίσιο της TCM. Κάθε βότανο έχει χαρακτηριστικά όπως η φύση (π.χ., κρύο, ζεστό, ζεστό, ουδέτερο), η γεύση (π.χ., γλυκό, πικρό, ξινό, καυτερό, αλμυρό) και ο μεσημβρινός τροπισμός, που σημαίνει τα όργανα ή τα ενεργειακά μονοπάτια που στοχεύει. Αυτή η ολιστική ταξινόμηση βοηθά τους επαγγελματίες να καθοδηγούνται στη διαμόρφωση συνδυασμών βοτάνων προσαρμοσμένων στις ατομικές ανάγκες των ασθενών.

Σημαντικά κλασικά κείμενα όπως το Compendium of Materia Medica (Bencao Gangmu, 1596) τεκμηρίωσαν σχεδόν 1.900 φαρμακευτικές ουσίες, ενώ σύγχρονες αναφορές όπως η Κινεζική Φαρμακοποιία συνεχίζουν να τυποποιούν και να ρυθμίζουν εκατοντάδες βότανα για κλινική και εμπορική χρήση. Αυτές οι σύγχρονες συλλογές δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και την επιστημονική επικύρωση.

Ενώ ο συνολικός αριθμός των γνωστών βοτάνων είναι υψηλός, η TCM δίνει έμφαση στην ποιότητα και τη συνέργεια έναντι της ποσότητας. Πολλές φόρμουλες βασίζονται σε μια μικρή ομάδα γνωστών βοτάνων, που συνδυάζονται σε ακριβείς αναλογίες για την ενίσχυση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων και την ελαχιστοποίηση των παρενεργειών.

Συνοπτικά, αν και η κινεζική ιατρική αναγνωρίζει χιλιάδες βότανα, μόνο μερικές εκατοντάδες χρησιμοποιούνται σήμερα στην κοινή κλινική πρακτική. Αυτή η ισορροπία αντικατοπτρίζει τόσο τις βαθιές ιστορικές ρίζες της παράδοσης όσο και τη συνεχή εξέλιξή της με βάση τη σύγχρονη έρευνα και τις κλινικές πρακτικές.